Freediving (z ang. free – wolny, swobodny; diving – nurkowanie) – nurkowanie na wstrzymanym oddechu. Podczas zanurzenia nurek nie używa akwalungu, przez co freediving często jest błędnie nazywany nurkowaniem bezsprzętowym. Nie jest to do końca prawda, ponieważ freediverzy korzystają ze sprzętu takiego jak maski/okulary, specjalne płetwy, pianki/skóry pływackie, balast itp.
Współczesny freediving związany jest z Europą Południową, a jego popularność wynika z wynalezienia okularów nurkowych i ich stosowaniu przez łowców podwodnych. Pierwszy oficjalny rekord głębokościowy we freedivingu ustanowił Raimondo Bucher w 1949 roku nurkując na 30 m. Barierę 50 metrów podczas oficjalnej próby jako pierwszy pokonał Enzo Maiorca w 1961 roku. Bariera 100 metrów została pokonana na wstrzymanym oddechu przez w 1976 roku, a Jacques'a Mayol'a, a na 150 metrów jako pierwszy freediver zanurkował Włoch Umberto Pelizzari w 1999 roku. "Najgłębszym człowiekiem świata" jest Austriak Herbert Nitsch, który zanurkował w 2007 roku na 214 metry.
W 1991 roku powstała AIDA International - międzynarodowa federacja zrzeszająca narodowe federacje nurków na wstrzymanym oddechu. AIDA International organizuje zawody międzynarodowe, opracowuje standardy edukacji i bezpieczeństwa, a także udoskonala regulacje dotyczące zmagań sportowych[2].
Freediving w Polsce
xxx
