Dieta Cambridge - kuracja w proszku

Dieta Cambridge jest jedną z wielu popularnych diet odchudzających. Często nazywana jest ?dietą ostatniej szansy?. Jedni zachwycają się jej skutecznością, inni krytykują jej założenia. To gotowe rozwiązanie dla osób, które nie lubią spędzać czasu w kuchni. Dzienne menu to posiłki w postaci zupek i koktajli w proszku. O plusy i minusy Diety Cambridge pytamy specjalistę.

Dołącz do nas na Facebooku

Historia diety Cambridge sięga roku 1960. Jej nazwa wzięła się od Uniwersytetu, na którym pracował naukowiec Dr Alan Howard. Zainteresowany problemem otyłości rozpoczął badania dotyczące metod redukcji masy ciała. Projekt przeprowadzony w Szpitalu West Middlesex, doprowadził do opracowania nowych zasad, dzięki którym można skutecznie zredukować wagę.

Podstawowe założenia:

- Strata zbędnych kilogramów - bez efektów ubocznych i efektu jo-jo,

- Zbilansowany poziom białka zapobiegający ubytkowi beztłuszczowej masy ciała, poziomu węglowodanów,

- Uwzględnienie w diecie odpowiedniego poziomu witamin, składników mineralnych, pierwiastków śladowych i niezbędnych kwasów tłuszczowych.

Czy oby wszystko się zgadza?

Najbardziej charakterystyczne w diecie jest to, że bazuje ona gotowych rozwiązaniach w postaci takich produktów jak: zupy, owsianki, napoje lub koktajle. Sam program opiera się na 6 stopniach energetycznych, w których wartość kaloryczna pożywienia waha się od 415 do ponad 1500 kcal. Kolejność ich zastosowania może być różna. Możesz zacząć od najniższej wartości, przechodząc kolejno do wyższych, bądź zacząć od wyższych - jako przygotowania do diety o niższej zawartości kalorii.

Najpierw kontaktujesz się z konsultantem, który dopasowuje produkty i zestawy do twoich preferencji - również tych smakowych. Konsultanci zastrzegają jednak, że po to, aby schudnąć, należy ściśle przestrzegać wytycznych i pić minimum 2 litry wody dziennie (jest to szczególnie ważne, bowiem dieta Cambridge oferuje kompletne odżywianie w formie bardzo skoncentrowanej. Woda rozcieńcza stężenie minerałów i zapobiega uczuciu mdłości). Zadanie nie jest łatwe, bowiem spożywanie w ciągu dnia posiłków o łącznej zawartości 500 kcal (tyle mniej więcej zawiera program I) może powodować dokuczliwy głód i bóle głowy. Dodatkowymi efektami ubocznymi, które mogą, ale nie muszą się pojawić, są zaparcia, biegunki, nudności lub suchość skóry. Dlatego też stopień pierwszy programu możliwy jest do stosowania tylko i wyłącznie za zgodą i pod kontrolą lekarza.

Jak to działa?

Dieta Cambridge podzielona jest na 6 stopni. Z czego pierwsza z nich trwa 3 tygodnie i dzieli się na dodatkowe dwa stopnie 1A oraz 1B. W trakcie 1A - należy spożywać jedynie gotowe produkty Diety Cambridge (zwykle etap ten stosuje się u osób bardzo otyłych). Okres trwania tego etapu to około 1-3 tygodnie. Stopień 1B może być kontynuacją stopnia 1A lub początkiem diety polecanym osobom, które ze względu na stan zdrowia nie mogły zacząć od stopnia 1A. To, co różni go od poprzedniego etapu, to fakt, że daje wybór pomiędzy spożywaniem czterech posiłków Diety Cambridge w połączeniu z 200 ml odtłuszczonego mleka (0,5%) lub trzech produktów Diety w połączeniu z jednym konwencjonalnym posiłkiem o wartości energetycznej do 200 kcal. Ten etap trwa 1-3 tygodnie. W tym czasie ilość dostarczanych organizmowi kalorii wynosi około 600.

W kolejnym - drugim stopniu - zwiększa się wartość spożywanych kalorii do 800. Oznacza to, że należy spożywać trzy posiłki Diety Cambridge, a dodatkowo 340 ml chudego mleka oraz jeden posiłek konwencjonalny o wartości energetycznej ok. 200 kcal. Bardzo ważne wykluczenie posiłków węglowodanowych.

Stopień 3 oznacza 1000 kcal w postaci dwóch posiłków Diety Cambridge (o wartości 280 kcal) wzbogaconych o 1,5 szklanki odtłuszczonego mleka (110 kcal) oraz dwa posiłki w postaci śniadania (150 kcal) oraz obiadu (460 kcal). Ten etap trwa minimum 2 tygodnie.

Wartość kaloryczna w czasie kolejnego stopnia wzrasta do 1200 kcal i jest etapem stabilizacyjnym. Tu oprócz dwóch posiłków Diety Cambridge (275 kcal) oraz 1,5 szklanki odtłuszczonego mleka dochodzą takie posiłki jak: śniadanie (150 kcal), lunch (200 kcal), obiad (400 kcal) oraz deser (65 kcal). Stabilizacja trwa minimum 2 tygodnie.

Stopień 5 to dalsza część fazy stabilizacyjnej, w trakcie której wciąż traci się na wadze. Posiłki Diety Cambridge ogranicza się tylko do jednego. Resztę stanowią posiłki niskokaloryczne w postaci dwóch szklanek mleka (200 kcal), śniadania (300 kcal), lunchu (250 kcal), porcji owoców (50 kcal), obiadu z deserem (460 kcal) oraz przekąski (100 kcal). Okres trwania tego etapu to także minimum dwa tygodnie.

Stopień 6 jest ostatnim etapem i jego zadaniem jest nauka prawidłowych nawyków żywieniowych. Podczas jego trwania można włączyć do diety ćwiczenia fizyczne, mając jednak na uwadze, żeby nie przesadzać z ich intensywnością. Wszystko dlatego, że wartość kaloryczna dostarczanych posiłków wynosi dziennie 1500 kalorii (lub odrobinę więcej).

Opinia dietetyka

Dla kogo przeznaczona jest Dieta Cambridge?

- Po dietę Cambridge często sięgają osoby liczące na szybki efekt i nie mające czasu na zakupy oraz samodzielne komponowanie posiłków. Z czasem jednak stosowany jadłospis rozszerzany jest o posiłki przygotowywane samemu co, dla wygodnych może stać się zbyt trudnym wyzwaniem. Poza tym jest restrykcyjną dietą, jeśli chodzi o wartość energetyczną. Podzielona jest ona na 6 etapów o różnym poziomie kalorycznym. Najbardziej drastyczne ograniczenie występuje w etapie pierwszym, kiedy zalecane jest spożywanie 400 - 500 kcal dziennie pochodzących tylko z gotowych produktów Cambridge, rozłożonych na 3 posiłki w ciągu dnia. Podczas stosowania diety zalecane jest wypijanie 2 litrów wody w ciągu dnia. Należy też mocno ograniczyć aktywność fizyczną - tłumaczy Małgorzata Waleriańczyk, dietetyk i doradca żywieniowy SetPoint i dodaje, że diety Cambridge nie mogą stosować: dzieci i młodzież w wieku rozwojowym, kobiety w ciąży i karmiące, osoby z cukrzycą insulinozależną, po udarach i zawałach serca, osoby chore na nowotwór, niewydolność nerek i wątroby, bulimię oraz anoreksję. Nie jest ona odpowiednia również dla osób aktywnych fizycznie ze względu na bardzo niską wartość energetyczną, co grozi zasłabnięciem.

Widmo jo-jo

Osoby sięgające po tę dietę powinny być zdrowe, jednak zgodnie z zalecaniami żywieniowymi nie jest to dieta godna polecenia dla nikogo. Dlaczego? Dietetyk tłumaczy, że dobrze skomponowania dieta powinna być dostosowana do potrzeb energetycznych danej osoby.

- Dieta Cambridge ma zbyt niską wartość energetyczną w stosunku do zapotrzebowania organizmu. W konsekwencji tego może dojść do osłabienia i zaburzeń zdrowotnych. Dodatkowo nie uczy ona prawidłowych nawyków żywieniowych. Nie pokazuje jak powinna wyglądać prawidłowo skomponowania dieta pod względem rozłożenia posiłków (jemy 5 razy dziennie, mniej za to częściej) oraz ich składu (jakie produkty i w jakich ilościach). Efektem tego będzie po zakończeniu diety powrót do starego stylu jedzenia (sprzed diety) i szybki efekt jo - jo. Do wad diety zaliczyć można też ograniczenie aktywności fizycznej. Zgodnie z zaleceniami najskuteczniejszą metodą walki z nadmierną masą ciała jest połączenie racjonalnej, dobrze zbilansowanej diety i ćwiczeń. Jedyną zaletą diety Cambridge jest zalecenie dotyczące wypijania wody, dzięki której organizm odpowiednio funkcjonuje - podsumowuje Małgorzata Waleriańczyk.

Kto nie może być na Diecie Cambridge?

Poza tym jeśli cierpisz na któreś z poniższych chorób - nie powinieneś decydować się na dietę Cambridge:

- poważne schorzenia serca,

- niewydolność nerek, wątroby,

- depresja,

- schizofrenia,

- brak łaknienia (anoreksja) lub poczucie nadmiernego głodu (bulimia),

- cukrzyca typu 1,

- porfiria,

- nadczynność tarczycy,

- zespół Cushinga,

Małgorzata Waleriańczyk

Dietetyk, doradca żywieniowy SetPoint

Więcej o:
Copyright © Gazeta.pl sp. z o.o.