Gdy ciało się buntuje (wszystko o cukrze, cz.3)

Tym razem trochę wiedzy o tym co się dzieje, gdy organizm zaczyna szwankować, nie radząc sobie z regulowaniem poziomu cukru we krwi, czyli krótko i treściwie o medycznych skutkach objadania się słodyczami.

Odporność na insulinę zwana też odpornością insulinową to zaburzenie polegające na tym, że trzustka produkuje prawidłowe ilości insuliny, ale organizm nie reaguje na jej obecność prawidłowo. W związku z tym poziom cukru we krwi nie spada w takim tempie jak powinien. To z kolei powoduje, że trzustka produkuje dodatkowe porcje insuliny, a podwyższony w ten sposób jej poziom we krwi nazywa się hiperinsulinemią.

Hiperinsulinemia wzmaga odkładanie się tłuszczu wewnątrz jamy brzusznej, co zwiększa ryzyko zachorowania na choroby układu krwionośnego. Mówiąc dosadnie, hiperinsulinemia sprawa, że tyjesz i narażasz się na poważne choroby.

Hiperinsulinemię uważa się za prekursora cukrzycy typu II. Gdy do niej dojdzie, pojawiają się kolejne zdrowotne problemy: nadciśnienie, duża nadwaga lub otyłość, kwasica ketonowa, utrudniające pracę różnym organom wewnętrznym stany zapalne.

Gdy jednocześnie obserwuje się podwyższony poziom cukru we krwi, nadciśnienie i otyłość mówi się o syndromie metabolicznym - to stan, który medycyna określa jako, kolokwialnie mówiąc, "zawał jest kwestią czasu".

Ludzie u których zdiagnozowano syndrom metaboliczny zwykle muszą tygodniami czekać na dopasowanie leczenia, dopasowanie programu ćwiczeń i diety, której celem jest zmniejszenie ilości cukru w diecie. Co ciekawe, istnieją dane naukowe, pozwalające z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że syndrom metaboliczny może być w większości przypadków całkowicie wyleczalny , o ile chory zastosuje odpowiednią dietę i ćwiczenia fizyczne.

W czwartej części wrócimy do apetytu na słodycze, a dokładniej - zajmiemy się tym, jak uwolnić się od cukrowego nałogu.

Dołącz do nas na Facebooku

Więcej o:
Copyright © Agora SA